Döl verimi, bir süt sığırcılığı işletmesinin karlılığını belirleyen en önemli faktörlerden biridir ve başarısı dört temel yönetim alanının optimize edilmesine bağlıdır:

Beslenme ve Vücut Kondisyonu: Döl tutma başarısı, ineğin beslenme durumuyla doğrudan ilişkilidir. Hayvan ne çok zayıf ne de aşırı yağlı olmalıdır. Doğum ve tohumlama dönemlerinde hedeflenen ideal Vücut Kondisyon Skoru (VKS) 2,25-3,50 aralığıdır. Özellikle doğum sonrası negatif enerji dengesi, yumurtalık faaliyetlerini baskılayarak gebe kalmayı engeller.

Etkin Kızgınlık Tespiti: Başarılı bir tohumlamanın ilk adımı, kızgınlığın doğru zamanda tespit edilmesidir. Araştırmalar, ineklerdeki kızgınlıkların %70'inin gece saatlerinde (18:00-06:00) şekillendiğini göstermektedir. Bu nedenle, sadece gündüz yapılan gözlemler yetersiz kalır. Sabah çok erken ve akşam geç saatlerde, günde en az iki kez 30'ar dakikalık dikkatli gözlem yapılması başarı oranını artırır.

Doğum Sonrası Dönem Yönetimi: Doğumdan sonra ineğin rahminin (uterus) sağlıklı bir şekilde küçülüp toparlanması (involüsyon) ve yumurtalık faaliyetlerinin yeniden başlaması için geçen süre kritiktir. Bu dönemde ineğin temiz ve kuru bir ortamda barındırılması ve enerji ihtiyacını karşılayan bir rasyonla beslenmesi, bir sonraki gebeliğe hazırlık için zorunludur.

Stres Faktörlerinin Azaltılması: Sıcak stresi, barınak konforsuzluğu (sert ve ıslak zeminler), sosyal stres (aşırı kalabalık) ve ani yem değişiklikleri gibi faktörler, hormonal dengeyi bozarak döl verimini doğrudan olumsuz etkiler.