Süt verimini artırmak, tek bir faktöre değil, birbiriyle ilişkili birçok yönetim uygulamasının bütüncül olarak iyileştirilmesine bağlıdır. Beş temel unsur şunlardır:

Genetik Potansiyel: Süt ve döl verimi gibi ekonomik özellikler yönünden kanıtlanmış (yüksek damızlık değer endeksine sahip) boğaların spermleri kullanılarak sürünün genetik kapasitesi sürekli olarak iyileştirilmelidir.

Doğru Besleme: Özellikle doğumdan sonraki ilk 10 haftada, yüksek süt verimine karşın yetersiz kalan yem tüketiminin neden olduğu negatif enerji dengesi doğru yönetilmelidir. Bu dönemde hayvanın ihtiyaçlarını karşılayan, enerji ve protein yönünden zengin, dengeli rasyonlar sunulmalıdır.

Hayvan Refahı ve Konfor: Stres, süt verimini doğrudan düşüren en önemli faktörlerdendir. Hayvanlara temiz, kuru, yumuşak altlıklı, iyi havalandırılmış ve yeterli alana sahip stressiz bir barınak ortamı sağlamak, süt verimini olumlu etkiler.

Meme Sağlığı (Mastitis Kontrolü): Mastitis (meme iltihabı), süt verimini en çok düşüren hastalıktır. Özellikle belirti göstermeyen subklinik mastitis, fark edilmeden ciddi verim kayıplarına yol açar. Sağım hijyenine (temiz meme, temiz ekipman, temiz sağımcı) azami özen gösterilmesi ve düzenli kontrollerle mastitisin önlenmesi kritiktir.

Kuru Dönem Yönetimi: Bir sonraki laktasyonun verim potansiyeli, kuru dönemin nasıl geçirildiğine bağlıdır. Doğumdan 55-60 gün önce ineğin kuruya çıkarılması, meme dokusunun yenilenmesi ve ineğin vücut rezervlerini toparlaması için zorunludur. Bu dönemdeki doğru besleme ve yönetim, doğum sonrası metabolik hastalıkları önler ve laktasyona sağlıklı bir başlangıç yapılmasını sağlar.