Buğday, tüm hayvan grupları için stratejik bir öneme sahiptir çünkü besin değeri yüksek ve dengeli bir profil sunar. Stratejik öneminin temelinde yatan özellikler şunlardır:

1. Yüksek Enerji Kaynağı: Ortalama %55–65 oranındaki yüksek nişasta içeriği, buğdayı hayvanlar için temel bir enerji kaynağı haline getirir. Bu enerji, büyüme, süt üretimi ve yumurta verimi gibi temel fizyolojik fonksiyonlar için kritik öneme sahiptir.

2. Orta Düzey Protein: %11–14 aralığındaki ham protein içeriği, rasyonların amino asit dengesine önemli bir katkı sağlar.

3. Yüksek Sindirilebilirlik: Besin maddelerinin büyük bir kısmının hayvan tarafından verimli bir şekilde kullanılabilmesi, yemden yararlanma oranını artırır.

4. Kullanım Esnekliği ve Sınırlamaları: Buğdayın stratejik önemini pekiştiren, aynı zamanda dikkatli kullanımını gerektiren özelliği, farklı hayvan gruplarındaki metabolik etkileridir. Rumende (işkembe) çok hızlı fermente olması, büyükbaş ve küçükbaş hayvanlarda asidoz riskini artırır. Kanatlı gibi tek mideli hayvanlarda ise yapışkan gluten proteinleri nedeniyle bağırsak viskozitesini (kıvamını) artırarak sindirim sorunlarına yol açabilir. Bu nedenle buğday kullanımı, bilgi ve denge gerektiren stratejik bir formülasyon kararıdır.

Bu temel özellikler, her bir hayvan grubunun fizyolojisine özel olarak geliştirilmesi gereken besleme stratejilerinin temelini oluşturmaktadır.